Potraga za srećom je univerzalna enigma koja dugo intrigira čovečanstvo. Nedavna studija, koju su sproveli nemački i švajcarski istraživači, donela je nove informacije o vezi između starosti i emocionalnog blagostanja.
Sa značajnim uzorkom od preko 460 hiljada učesnika iz različitih delova sveta, istraživanje je analiziralo kako se osećaj sreće manifestuje kroz različite faze života.
Iako subjektivno i složeno, na ovo stanje mogu uticati spoljni faktori, kao što su fizičke aktivnosti i društvene interakcije. Istraživanje se fokusiralo na tri centralne komponente subjektivnog blagostanja: zadovoljstvo životom, pozitivna i negativna emocionalna stanja.
Rezultati ukazuju da sreća dostiže određeni vrhunac tokom života, ali varira u zavisnosti od godina.
U kojoj fazi života smo najsrećniji?
Tokom drugog detinjstva, između devet i šesnaest godina, sreća ima tendenciju da opada. Fizičke i društvene promene tipične za ovu fazu naznačene su kao odgovorne za ovaj emocionalni pad.
Pubertet intenzivira emocije i transformiše male probleme u velike izazove, iskrivljujući percepciju blagostanja.
U mladosti se pozitivne emocije ponovo javljaju, ali ne dugo. Unutrašnji sukobi i krize identiteta su česti, posebno tokom prelaska u odraslo doba, faze koju obeležava mešavina emocija koje se na kraju razvijaju u melanholiju i nostalgiju u zrelosti.
Doba sreće
Istraživanje otkriva da se pravi vrhunac sreće dešava oko 70. godine, period u kojem pozitivna emocionalna stanja nadmašuju negativna. Međutim, ova ravnoteža počinje da se destabilizuje nakon ovog uzrasta, sa postepenim povećanjem negativnih emocija do 96. godine.
Iako su podaci sveobuhvatni, studija se ne primenjuje na sve jednoobrazno. Lično zadovoljstvo je donekle promenljivo, posebno zato što je pod uticajem individualnih faktora, kao što su finansijska stabilnost i društveni odnosi.
Stoga, istraživanje nudi vredan, ali ne i konačan, pregled univerzalne potrage za srećom.
(Krstarica)